پس از حضور موفق امیر زرگری، رکابزن ملی‌پوش کشورمان در رقابت‌های دوچرخه سواری بین‌المللی و کسب عنوان سومی آسیا در رده بندی دوچرخه‌سواران آسیایی با ۲۱۸ امتیاز؛ وی موفق شد به عنوان نخستین لژیونر دوچرخه سواری ایران خود را مطرح کند.
بر همین اساس زرگری با پیشنهاد مسئولان تیم حرفه‌ای AG2R LA Mondiale راهی فرانسه شد تا از اول ژانویه به عضویت یکی از بهترین تیم‌های جهان دربیاید.
به همین منظور خبرنگار ورزشی فارس با امیر زرگری گفت و گویی انجام داده است که در زیر می‌خوانید:
در فاصله ۹۶ روز مانده به آغاز رقابت‌های المپیک لندن، تا چه اندازه شانس حضور در این رقابت‌ها را برای خودت قائل هستی؟
قرار است در تاریخ ۱۷اردیبهشت از سوی فدراسیون رقابت‌های انتخابی جاده به منظور معرفی نفرات اعزامی به رقابت‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن در رشته تایم تریل برگزار شود که من در این زمان با تیم باشگاهی خود یعنی AG2R فرانسه باید در رقابت‌های جیرو ایتالیا (دور ایتالیا) شرکت کنم و به همین دلیل در این رقابت‌ها حضور نخواهم داشت. به نظرم رقابت انتخابی برای یک نفر است و از حالا نام من و مهدی سهرابی برای حضور در المپیک لندن انتخاب شده است.
از شرایط زندگی در فرانسه بگویید. از زندگی در این کشور راضی هستید؟
در شهری نزدیک لیون زندگی می کنم. امکانات زندگی در این شهر کامل است اما دوری از خانواده سخت و دشوار. با این حال حضور در یکی از بهترین تیم‌های دوچرخه سواری فرانسه باعث شده است تا شرایط متفاوتی را تجربه کنم.
قراردادتان چند ساله است؟
قراردادم یک ساله و از اول ژانویه سال ۲۰۱۲ آغاز شده است.
از شما راضی هستند؟ امکان تمدید قرارداد وجود دارد؟
وقتی نام من در ترکیب ۹ نفره تیم برای مسابقات جیرو ایتالیا اعلام می‌شود یعنی از عملکردم رضایت دارند.
مبلغ قراردادتان چقدر است؟ در کشورهای اروپایی هم تفاوت قرارداد یک فوتبالیست با سایر ورزشکاران فاحش است؟
نفرات برتر دوچرخه سواری جهان به اندازه فوتبالیست‌ها قرارداد می بندند اما قرارداد نفراتی مثل ما که به تازگی به تیم‌های مطرح اروپایی پیوسته‌ایم و از کشورهایی مانند ایران به اروپا می‌رویم خیلی کمتر است.
قرارداد شما چقدر است؟
با ۲۰۰ میلیون قرارداد تقریبا کمترین سقف را دریافت می‌کنیم. البته باز هم تأکید می کنم که اختلاف قرارداد ما با نفرات برتر جهان بسیار زیاداست.
شرایط رقابت چگونه است؟
تیمی که در آن رکاب می‌زنم یکی از بهترین تیم‌های دنیاست و شرایط برای دوچرخه سوارانی که در گذشته در سطح پایین تر رکاب می‌زدند، مشکل است. بنابراین چند ماه زمان نیاز است تا بتوانیم با شرایط این تیم به هماهنگی برسیم.
از حضور در رقابت‌های بزرگی چون جیرو ایتالیا چه احساسی دارید؟
در رقابت‌هایی شرکت می‌کنیم که در گذشته به هیچ وجه امکان حضور در آن برای دوچرخه سواران ایرانی نبود. به نوعی حضور در این رقابت‌ها یک افتخار بزرگ برای دوچرخه سواران ایرانی محسوب می‌شود.
روزی چند ساعت تمرین می‌کنید؟
۶ تا ۷ ساعت
برنامه‌تان تا قبل از المپیک چیست؟
با تیم باشگاهی‌ام ابتدا در رقابت‌های تور ترکیه شرکت می‌کنم. سپس برای حضور در مسابقات دور ایتالیا آماده می‌شویم. البته رقابت‌های توردو فرانس و جیرو ایتالیا از لحاظ اعتبار در یک رده قرار دارند و یک سری از دوچرخه سواران راهی فرانسه و سری دیگر راهی ایتالیا می‌شوند.
دوچرخه سواری ایران در المپیک لندن چه مقامی کسب می‌کند؟
همین که چند ماه قبل از المپیک می‌توانیم در این رقابت‌ها شرکت کنیم باعث می‌شود تا از یک آمادگی خوب برای حضور در لندن برخوردار شویم. در گذشته به سختی به پایان خط می‌رسیدیم اما با شرایطی که وجود دارد هر روز بهتر می‌شویم . بنابراین می توانیم نتایج خوبی کسب کنیم اما انتظار کسب مدال کمی دور از ذهن است.